Leraren zorgen voor pret in de klas
Emmanuele Mukia, programma assistent Knowledge for Children Kameroen, heeft leerlingen uit de 4de, 5de en 6de klas geïnterviewd om uit te vinden wat de impact is van onze programma’s op scholen.
Blessing, een 11-jarige meisje geeft aan waarom ze zo blij is met het werk dat KforC doet. “Onze ouders begrijpen nu hoe belangrijk onderwijs voor onze toekomst is. Als het team langskomt praten ze hierover met onze ouders. Hierdoor zijn ze meer betrokken bij wat we op school doen dan voorheen.”
De leerlingen laten ook weten dat ze blij zijn met de trainingen die de leraren krijgen. “Leraren zorgen nu voor pret in de klas en dat de lessen leuk zijn. Er hangt een vriendelijke sfeer en als we ergens over twijfelen mogen we hier gewoon vragen over stellen. We mogen ook in groepen werken en samen met andere kinderen projecten doen. Door het delen van onze ideeën leren we van elkaar. Zo leren we zelf nadenken in plaats van dat de onze onderwijzer ons alles vertelt, legt Godswill (12 jaar) uit.
Margaret (11 jaar) en Rachida (12 jaar) zeggen vooral ook blij te zijn met de Lees Wedstrijden die KforC organiseert. “Het was een hele spannende en leerzame dag. Het gaat erg goed, maar vergeleken met andere scholen moeten we nog veel studeren om te kunnen winnen.”
Lemuel (10 jaar) vertelt erg blij te zijn met de boeken. “Later als ik groot ben wil ik directeur worden. Maar zonder de juiste kennis kan ik niet de persoon worden die ik wil zijn.” Ali (11 jaar) voegt daar aan toe: “We zullen voor altijd onthouden en dankbaar zijn voor wat KforC doet, waar we ook zijn en wat we ook doen. Zelfs als onze ouders niet genoeg geld hebben om boeken voor ons te kopen, zullen we met succes onze school afmaken.”
“Er zijn geen woorden voor onze dankbaarheid”, zeggen leerlingen van een andere school. Omdat we nu boeken hebben en kunnen lezen, hebben we geleerd om onszelf in correct Engels in het openbaar te uiten. We zijn ook blij met de Lees Clubs die opgericht zijn. Hierdoor kunnen we samenkomen en verhalen schrijven. We krijgen een plek en tijd om met en van elkaar te leren.”